رهبر اپوزیسیون استرالیا، پیتر داتون، از طرحی به ارزش 311 میلیارد دلار استرالیا (211 میلیارد دلار آمریکا) برای وارد کردن انرژی هسته‌ای به ترکیب انرژی این کشور رونمایی کرده است، پیشنهادی که می‌تواند سیاست انرژی این کشور و صنعت معدن اورانیوم آن را به شدت تغییر دهد.
این طرح، بر اساس مدل‌سازی اقتصادی توسط Frontier Economics، ساخت هفت نیروگاه هسته‌ای را تا سال 2050 پیشنهاد می‌کند که انتظار می‌رود اولین نیروگاه تا سال 2036 شروع به کار کند.
حرکت به سوی آینده‌ای پایدار در زمینه انرژی به طور پیچیده‌ای به دسترسی و استفاده از مواد معدنی حیاتی مرتبط است. با تغییر نیاز جهانی از سوخت‌های فسیلی به منابع انرژی تجدیدپذیر، انتظار می‌رود که تقاضا برای این مواد معدنی به طور تصاعدی افزایش یابد. کانیهای حیاتی مانند مس، لیتیوم، نیکل، کبالت و عناصر نادر خاکی اجزای اساسی در بسیاری از فناوری‌های انرژی پاک در حال رشد امروز از توربین‌های بادی و شبکه‌های برق گرفته تا وسایل نقلیه الکتریکی، هستند. تقاضا برای این کانیها به سرعت در حال افزایش است زیرا انتقال به انرژی پاک شتاب می‌گیرد.
منبع انرژی زیرزمینی که به طور عمده دست نخورده باقی مانده است، می‌تواند به تأمین تقاضای رو به رشد جهانی برای برق کمک کند، اما کاهش هزینه‌ها برای راه‌اندازی نسل جدید پروژه‌ها ضروری است.
با توجه به گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، تقاضای جهانی برای برق به شدت در حال افزایش است و فناوری‌های جدید پتانسیل عظیم انرژی زمین‌گرمایی را برای تأمین برق پاک و دائمی در تقریباً تمامی کشورهای جهان باز می‌کنند.
اگرچه این دو اصطلاح اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند و ممکن است گاهی به‌طور متناوب استفاده شوند، اما در حال حاضر اصطلاحات "کامودیتی" (کالای خام یا ماده اولیه) و "محصول" از نظر تجاری کمی متفاوت هستند. کامودیتی معمولاً به یک ماده خام اشاره دارد که برای تولید کالاهای نهایی استفاده می‌شود. از سوی دیگر، محصول به کالای نهایی اشاره دارد که به مصرف‌کنندگان فروخته می‌شود.
تحقیقات جدید شرکت اطلاعات ریسک جهانی وریسک مپلکرافت نشان دهنده موج فزاینده‌ای از حمایت‌گرایی در ۷۲ کشور در حال گسترش است، زیرا دولت‌ها برای تأمین دسترسی به کانیهای حیاتی که برای صنایع استراتژیک ضروری هستند، تلاش می‌کنند.