به گزارش McKinsey: تقاضا برای عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی تا سال ۲۰۳۵ سه برابر میشود
در بحبوحه گذار جهانی انرژی، بازار عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی احتمالاً تا سال ۲۰۳۵ با افزایش سه برابری تقاضا مواجه خواهد شد که میتواند چالشهای عرضه جهانی را تشدید کند. این موضوع بر اساس گزارشی از McKinsey & Company مطرح شده است.
آهنرباهای REE در حال حاضر قویترین آهنرباهای دائمی موجود در بازار برای تأمین نیروی موتورهای الکتریکی و توربینهای بادی هستند. این آهنرباها معمولاً به چهار عنصر خاکی کمیاب به عنوان ورودی نیاز دارند: نئودیمیم، پرازئودیمیم، دیسپروزیم و تربیم. دو عنصر اول اجزای اصلی و دو عنصر آخر افزودنیهایی برای افزایش عملکرد در کاربردهای با نیازهای بالاتر هستند.
مککینزی تخمین میزند که عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی در حال حاضر با ۸۰ درصد، بزرگترین سهم را از نظر ارزش در کل بازار عناصر خاکی کمیاب به خود اختصاص دادهاند، با وجود اینکه ۳۰ درصد از کل حجم تولید را تشکیل میدهند.
تقاضای جهانی برای عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی به دلیل نقش حیاتی آنها در فناوریهای انرژی پاک، انتظار میرود از ۵۹,۰۰۰ تن در سال ۲۰۲۲ به ۱۷۶,۰۰۰ تن در سال ۲۰۳۵ سه برابر شود. این رشد، به دلیل افزایش چشمگیر در پذیرش وسایل نقلیه الکتریکی است که از جایگزینی عناصر خاکی کمیاب با آهنرباهای سیمپیچ مسی پیشی گرفته، و همچنین نرخ بالای گسترش ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر در بخش بادی، هدایت خواهد شد.
در همین حال، انتظار میرود عرضه تا ۳۰ درصد کمتر از تقاضا باشد، به ویژه در غیاب پیشبینیهای تولید برای چین، که تقریباً انحصار تولید و پالایش معدنی جهانی را در اختیار دارد، مککینزی میگوید.
این شرکت همچنین هشدار میدهد که حتی در سناریویی که حجم تولید چین تا سال ۲۰۳۵ شکاف عرضه را پر کند، ملاحظات ژئوپلیتیکی میتواند فشار بیشتری بر صنعتی وارد کند که پیش از این نیز با چالشهایی در زمینه مقیاسپذیری در سایر مناطق مواجه بوده است.
تسلط چین ادامه خواهد یافت
مککینزی خاطرنشان میکند که در حالی که تقاضا برای عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی به دلیل نقش حیاتی آنها در کاربردهای با فناوری بالا، به طور گسترده در مناطق مختلف جغرافیایی توزیع شده است، عرضه اولیه آنها به شدت متمرکز است و چین بیش از ۶۰ درصد از استخراج و ۸۰ درصد از پالایش را در اختیار دارد.
این گزارش میافزاید که انتظار میرود عناصر خاکی کمیاب سبک تا سال ۲۰۳۵ به شدت به چین وابسته باقی بمانند، در حالی که بیش از ۶۰ درصد از عناصر خاکی کمیاب سنگین که برای توربینهای بادی، وسایل نقلیه الکتریکی و رباتیک حیاتی هستند احتمالاً همچنان در منطقه آسیا-اقیانوسیه استخراج و در چین پالایش خواهند شد.
این شرکت میگوید که با وجود تلاشهای جهانی برای توسعه زنجیرههای ارزش محلی عناصر خاکی کمیاب، از جمله ابتکارات نظارتی که از لحاظ نظری میتوانند سهم چین در استخراج را به کمتر از ۵۰ درصد کاهش دهند، انتظار میرود تنوعبخشی عرضه در پنج تا ۱۰ سال آینده به کندی پیشرفت کند. همچنین هشدار میدهد که محدودیتهای اخیر صادراتی چین بر برخی عناصر خاکی کمیاب، یک ریسک ژئوپلیتیکی مداوم باقی مانده است.
تمرکز بر بازیافت
در نتیجه، با توجه به زمانبندیهای طولانی، موانع زیستمحیطی و هزینههای بالای توسعه ظرفیتهای جدید استخراج و فرآوری، منابع ثانویه مانند بازیافت ممکن است اهمیت فزایندهای پیدا کنند.
امروزه، بیش از ۸۰ درصد از ضایعات عناصر خاکی کمیاب از کاربردها در لوازم الکترونیکی مصرفی، لوازم خانگی یا وسایل نقلیه با موتور احتراق داخلی منشأ میگیرند، که همگی از آهنرباهای نسبتاً کوچک برای موتورها، محرکها و حسگرها و سایر موارد استفاده میکنند.
با این حال، مککینزی میگوید که افزایش استفاده از عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی برای وسایل نقلیه الکتریکی و توربینهای بادی میتواند باعث تغییر مداوم مجموعههای ضایعات تا سال ۲۰۵۰ شود. پیشرانههای وسایل نقلیه الکتریکی باتریدار(BEV drivetrains)، موتورهای صنعتی و توربینهای بادی میتوانند ضایعاتی با بزرگی مشابه تولید کنند و منبع جدیدی از آهنرباهای بزرگتر حاوی سهم بیشتری از عناصر خاکی کمیاب سنگین با ارزش را فراهم آورند.
مککینزی تخمین میزند که زنجیره ارزش عناصر خاکی کمیاب میتواند حدود ۴۰,۰۰۰ تن ضایعات پیش از مصرف(pre-consumer scrap)، ناشی از مراحل طراحی و ساخت آهنربا، و همچنین ۴۱,۰۰۰ تن ضایعات پس از مصرف (post-consumer scrap) از کاربردهای مختلف در پایان عمر مفید خود، تولید کند.
با توجه به اینکه اکثریت تولید آهنربای پاییندستی در چین اتفاق میافتد، بیشتر ضایعات پیش از مصرف نیز در همین منطقه تولید، فرآوری و بازیابی خواهد شد. در مقابل، ضایعات از منابع پس از مصرف احتمالاً از نظر جغرافیایی متنوع خواهند بود، هرچند چالشهای بازیابی ممکن است باقی بمانند.
به گفته مککینزی، بازیافت عناصر خاکی کمیاب پس از مصرف نیازمند جداسازی اختصاصی آهنربا برای فرآوری بیشتر است، که این یک رویه در حال حاضر در زنجیرههای ارزش بازیافت موجود که بر مواد با ارزش بالا یا حجم بالا (مانند طلا و مس یا آلومینیوم و فولاد) متمرکز هستند، پذیرفته نشده است.
تحلیل و جمع بندی
تصویر ۱: تقاضا و عرضه عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی (۲۰۲۲ و ۲۰۳۵)
این نمودار میلهای به وضوح روند افزایش تقاضا و وضعیت عرضه عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی را در سالهای ۲۰۲۲ و پیشبینی برای ۲۰۳۵ نشان میدهد. در سال ۲۰۲۲، تقاضای کل ۵۹ کیلوتن بوده که بخش عمده آن (حدود ۵۰ کیلوتن) مربوط به وسایل نقلیه الکتریکی و توربینهای بادی است. پیشبینی برای سال ۲۰۳۵ نشاندهنده افزایش چشمگیر تقاضا به ۱۷۶ کیلوتن است، با نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) ۹ درصد، که ۱۲۷ کیلوتن افزایش را نشان میدهد. بخش اعظم این افزایش نیز از وسایل نقلیه الکتریکی و توربینهای بادی ناشی میشود.
در بخش عرضه، در سال ۲۰۲۲، عرضه اولیه (Primary supply) حدود ۷۰ کیلوتن و عرضه ثانویه (Secondary supply)پس از مصرف بسیار ناچیز بوده است. برای سال ۲۰۳۵، عرضه کل پیشبینی شده حدود ۱۱۰ کیلوتن است که شامل عرضه معدنی و عرضه ثانویه میشود. این در حالی است که برای متعادل کردن عرضه و تقاضا در سال ۲۰۳۵، نیاز به افزایش سهمیههای استخراج در چین، حداقل با نرخهای تاریخی، وجود دارد. شکاف بین تقاضای ۱۷۶ کیلوتن و عرضه پیشبینی شده ۱۱۰ کیلوتن، نشاندهنده کسری قابل توجهی است که میتواند چالشهای عرضه را تشدید کند. این نمودار تأکید میکند که چین نقش محوری در تأمین عرضه دارد و هرگونه محدودیت در سهمیههای استخراج این کشور، تأثیر مستقیمی بر تعادل بازار خواهد داشت.
تصویر ۲: توزیع تقاضا، استخراج و جداسازی عناصر خاکی کمیاب سبک و سنگین بر اساس منطقه (۲۰۳۵)
این دو نمودار میلهای توزیع جغرافیایی تقاضا، استخراج و جداسازی عناصر خاکی کمیاب سبک و سنگین را برای سال ۲۰۳۵ به تصویر میکشند.
عناصر خاکی کمیاب سبک
تقاضا برای عناصر خاکی کمیاب سبک به طور گستردهای در چین، آمریکای شمالی، اروپای غربی، خاورمیانه و آفریقا، آسیا-اقیانوسیه (به استثنای چین) و سایر نقاط جهان توزیع شده است. با این حال، در بخش استخراج، چین سهم بسیار غالب (بیش از ۱۰۰ کیلوتن) را دارد و پس از آن آسیا-اقیانوسیه (به استثنای چین) قرار دارد. در بخش جداسازی نیز، چین با سهمی بیش از ۱۰۰ کیلوتن، تسلط بلامنازع خود را حفظ کرده است. این نشان میدهد که با وجود توزیع تقاضا، زنجیره تأمین عناصر خاکی کمیاب سبک به شدت به چین وابسته است.
عناصر خاکی کمیاب سنگین
تقاضا برای عناصر خاکی کمیاب سنگین نیز در مناطق مختلف توزیع شده است. اما در بخش استخراج، آسیا-اقیانوسیه (به استثنای چین) سهم قابل توجهی دارد و بزرگترین منابع عناصر خاکی کمیاب سنگین در خارج از آسیا-اقیانوسیه در گرینلند قرار دارند، اما زمان راهاندازی معادن آن ۷ تا ۱۰ سال تخمین زده میشود. در بخش جداسازی، چین مجدداً سهم غالب را به خود اختصاص داده و نشاندهنده کنترل شدید این کشور بر فرآوری عناصر خاکی کمیاب سنگین است. این وابستگی به چین برای فرآوری، حتی در صورت تنوع در منابع استخراج، یک ریسک ژئوپلیتیکی مهم محسوب میشود.
تحلیل کمّی
روندهای تقاضا: تقاضا برای عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی از ۵۹,۰۰۰ تن در سال ۲۰۲۲ به ۱۷۶,۰۰۰ تن در سال ۲۰۳۵ افزایش خواهد یافت که نشاندهنده نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) ۹ درصد است. این رشد عمدتاً ناشی از افزایش تقاضا در بخش وسایل نقلیه الکتریکی و توربینهای بادی است. این روند صعودی تقاضا، فشار قابل توجهی بر عرضه وارد خواهد کرد.
روندهای عرضه: عرضه جهانی عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی تا سال ۲۰۳۵ با کسری حدود ۳۰ درصدی مواجه خواهد شد. این کسری به دلیل عدم وجود پیشبینیهای تولید کافی از چین و چالشهای مقیاسپذیری در سایر مناطق است. در سال ۲۰۲۲، عرضه اولیه حدود ۷۰ کیلوتن بوده و برای سال ۲۰۳۵، عرضه کل پیشبینی شده حدود ۱۱۰ کیلوتن است که شامل عرضه معدنی و عرضه ثانویه میشود.
سهم بازار: عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی ۸۰ درصد از ارزش کل بازار عناصر خاکی کمیاب را تشکیل میدهند، با وجود اینکه تنها ۳۰ درصد از حجم تولید را شامل میشوند. این نشاندهنده ارزش بالای این عناصر در کاربردهای فناورانه است.
ضایعات و بازیافت: مککینزی تخمین میزند که زنجیره ارزش REE میتواند حدود ۴۰,۰۰۰ تن ضایعات پیش از مصرف و ۴۱,۰۰۰ تن ضایعات پس از مصرف تولید کند. این حجم قابل توجه ضایعات، پتانسیل بالایی برای بازیافت و کاهش وابستگی به استخراج اولیه را فراهم میکند.
تحلیل کیفی و ژئوپلیتیک
تسلط چین: چین با کنترل بیش از ۶۰ درصد از استخراج و ۸۰ درصد از پالایش عناصر خاکی کمیاب، یک انحصار تقریباً کامل بر این بازار دارد. این تسلط، یک ریسک ژئوپلیتیکی بزرگ برای کشورهای مصرفکننده ایجاد میکند، زیرا هرگونه محدودیت صادراتی یا تغییر سیاست در چین میتواند به طور مستقیم بر قیمتها و دسترسی جهانی تأثیر بگذارد. محدودیتهای اخیر صادراتی چین بر برخیREEها نمونهای از این ریسک است.
ملیگرایی منابع: سیاستهای ملیگرایانه منابع، مانند تعرفهها، ملیسازی معادن، یا محدودیتهای صادراتی، میتوانند به طور قابل توجهی بر بازار کامودیتیها تأثیر بگذارند. در مورد عناصر خاکی کمیاب، تلاش کشورها برای توسعه زنجیرههای ارزش محلی و کاهش وابستگی به چین، نمونهای از این سیاستها است. برای مثال، ایالات متحده و اتحادیه اروپا در حال سرمایهگذاری در پروژههای استخراج و فرآوری REE در داخل مرزهای خود هستند تا امنیت عرضه را تضمین کنند. این اقدامات میتواند منجر به افزایش هزینهها در کوتاهمدت شود، اما در بلندمدت به تنوعبخشی عرضه کمک میکند. با این حال، زمانبر بودن راهاندازی معادن جدید (۷ تا ۱۰ سال برای گرینلند) و موانع زیستمحیطی، چالشهای مهمی در این مسیر هستند.
چالشهای زیستمحیطی و هزینههای بالا: توسعه ظرفیتهای جدید استخراج و فرآوری REE با چالشهای زیستمحیطی و هزینههای بالا همراه است. این عوامل، جذابیت بازیافت را به عنوان یک منبع ثانویه افزایش میدهند. فرآیندهای بازیافت کنونی بر مواد با ارزش بالا مانند طلا و مس متمرکز هستند و جداسازی اختصاصی آهنرباها برای بازیافت REE هنوز به طور گسترده پذیرفته نشده است.
روندهای کلان جهانی: گذار به انرژیهای پاک و افزایش تولید وسایل نقلیه الکتریکی، محرکهای اصلی تقاضا برایREEها هستند. سیاستهای دولتی در راستای حمایت از انرژیهای تجدیدپذیر و کاهش انتشار کربن، به طور مستقیم بر این بازار تأثیر میگذارند. همچنین، تقاضا از سوی اقتصادهای نوظهور مانند هند و ادامه رشد صنعتی در چین، عوامل مهمی در تعیین روندهای بلندمدت بازار خواهند بود.
تحلیل سناریو
سناریوی اول (خوشبینانه): همکاری جهانی و تنوعبخشی سریع عرضه
فرض: کشورهای مصرفکننده و تولیدکننده (غیر از چین) به سرعت در توسعه پروژههای جدید استخراج و فرآوری REE سرمایهگذاری میکنند و همکاریهای بینالمللی برای ایجاد زنجیرههای تأمین متنوعتر افزایش مییابد. فناوریهای بازیافت به سرعت پیشرفت کرده و به صرفه میشوند.
پیامدها بر قیمت و عرضه: عرضه به سرعت افزایش مییابد و کسری پیشبینی شده کاهش مییابد. قیمتها ممکن است در کوتاهمدت به دلیل سرمایهگذاریهای اولیه بالا بمانند، اما در بلندمدت با افزایش عرضه و تنوع منابع، ثبات بیشتری پیدا کرده و حتی کاهش یابند. ریسکهای ژئوپلیتیکی مرتبط با انحصار چین کاهش مییابد.
سناریوی دوم (بدبینانه): تشدید ملیگرایی منابع و محدودیتهای صادراتی چین
فرض: چین محدودیتهای صادراتی خود را برREEها تشدید میکند و کشورهای دیگر نیز به سمت ملیگرایی منابع و محدودیتهای تجاری حرکت میکنند. سرمایهگذاری در پروژههای جدید خارج از چین با موانع قانونی، زیستمحیطی و مالی مواجه میشود و پیشرفت کندی دارد.
تأثیر بر بازار: کسری عرضه به شدت افزایش مییابد. قیمتها به دلیل کمبود عرضه و ریسکهای ژئوپلیتیکی به شدت افزایش خواهند یافت. این امر میتواند منجر به اختلال در صنایع مصرفکننده مانند خودروسازی الکتریکی و انرژی بادی شود و گذار انرژی را با کندی مواجه کند. سرمایهگذاران با نوسانات شدید قیمت و عدم قطعیت بالا مواجه خواهند شد.
سناریوی سوم (ادامه وضع موجود): رشد کند تنوعبخشی و وابستگی پایدار به چین
فرض: روند کنونی توسعه پروژههای جدید خارج از چین به کندی پیش میرود و فناوریهای بازیافت به طور گستردهای پذیرفته نمیشوند. چین همچنان سهم غالب خود را در استخراج و پالایش حفظ میکند و تنها افزایش تدریجی در سهمیههای استخراج خود را اعمال میکند.
ریسکها و فرصتها برای سرمایهگذاران
ریسکها: وابستگی بالا به چین، نوسانات قیمت ناشی از تغییرات سیاستهای چین، و ریسکهای ژئوپلیتیکی مداوم. عدم قطعیت در تأمین بلندمدت میتواند بر برنامهریزی صنایع مصرفکننده تأثیر بگذارد.
فرصتها: سرمایهگذاری در شرکتهای چینی فعال در این صنعت میتواند سودآور باشد. همچنین، فرصتهایی برای سرمایهگذاری در پروژههای معدنی نوظهور در مناطق دیگر (مانند گرینلند یا آمریکای شمالی) که پتانسیل رشد بلندمدت دارند، وجود دارد، هرچند با ریسکهای اجرایی و زمانبندی طولانی همراه است. سرمایهگذاری در شرکتهای پیشرو در فناوریهای بازیافت REE نیز میتواند فرصتهای جذابی را فراهم آورد.
تحلیل از دیدگاه ذینفعان مختلف
تولیدکنندگان معدنی
چین: از موقعیت انحصاری خود بهرهمند میشوند و میتوانند قیمتها و سهمیههای تولید را کنترل کنند. با این حال، ممکن است با فشارهای بینالمللی برای افزایش عرضه و تنوعبخشی مواجه شوند.
تولیدکنندگان خارج از چین: با فرصتهای رشد قابل توجهی مواجه هستند، اما باید بر چالشهای سرمایهگذاری بالا، زمانبندی طولانی توسعه پروژه، و موانع زیستمحیطی غلبه کنند. حمایتهای دولتی و سرمایهگذاریهای خصوصی برای موفقیت آنها حیاتی است.
سرمایهگذاران بورسی
فرصتها: پتانسیل بالای رشد در شرکتهای فعال در استخراج، پالایش و بازیافتREE، به ویژه آنهایی که خارج از چین فعالیت میکنند یا فناوریهای نوآورانه بازیافت را توسعه میدهند.
ریسکها: نوسانات قیمت ناشی از عدم تعادل عرضه و تقاضا، ریسکهای ژئوپلیتیکی، و چالشهای اجرایی در توسعه پروژههای جدید. سرمایهگذاری در این بخش نیازمند درک عمیق از پویاییهای بازار و ریسکهای خاص آن است.
مصرفکنندگان صنعتی مانند خودروسازان برقی، صنایع انرژی تجدیدپذیر
ریسکها: عدم قطعیت در تأمینREEها، نوسانات قیمت، و وابستگی بالا به یک منبع واحد (چین) میتواند بر برنامهریزی تولید و هزینهها تأثیر بگذارد. این امر میتواند گذار به فناوریهای پاک را کند کرده یا پرهزینهتر کند.
راهکارها: سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه برای یافتن جایگزینها، حمایت از توسعه زنجیرههای تأمین متنوع، و همکاری با شرکتهای بازیافت برای تضمین منابع ثانویه.
دولتها و نهادهای سیاستگذار
چالشها: تضمین امنیت عرضه برای صنایع استراتژیک، کاهش وابستگی به منابع خارجی، و مدیریت تأثیرات زیستمحیطی استخراج و فرآوریREE.
راهکارها: ارائه مشوقهای مالی و نظارتی برای توسعه پروژههای داخلی، سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه بازیافت، و ایجاد همکاریهای بینالمللی برای تنوعبخشی منابع.
نکات کلیدی
بازار عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی در آستانه یک تحول بنیادین قرار دارد که تحت تأثیر گذار جهانی انرژی و افزایش چشمگیر تقاضا برای وسایل نقلیه الکتریکی و توربینهای بادی است. پیشبینی میشود تقاضا تا سال ۲۰۳۵ سه برابر شود، در حالی که عرضه با کسری قابل توجهی مواجه خواهد بود. چین همچنان بازیگر اصلی در زنجیره تأمین، از استخراج تا پالایش، باقی میماند و این موضوع ریسکهای ژئوپلیتیکی قابل توجهی را به همراه دارد. بازیافت به عنوان یک راهکار حیاتی برای کاهش وابستگی به عرضه اولیه و مقابله با چالشهای زیستمحیطی و هزینههای بالای توسعه معادن جدید مطرح است. سرمایهگذاران باید به دقت ریسکهای ژئوپلیتیکی مرتبط با تسلط چین و فرصتهای سرمایهگذاری در فناوریهای بازیافت و پروژههای معدنی خارج از چین را بررسی کنند.
جمعبندی
بازار عناصر خاکی کمیاب مغناطیسی در یک نقطه عطف حیاتی قرار دارد. افزایش چشمگیر تقاضا ناشی از گذار انرژی، در کنار تسلط بیبدیل چین بر زنجیره تأمین، یک عدم تعادل ساختاری ایجاد کرده است. این وضعیت، ریسکهای ژئوپلیتیکی و نوسانات قیمتی را تشدید میکند. در حالی که تلاشهایی برای تنوعبخشی عرضه در حال انجام است، کندی پیشرفت و چالشهای ذاتی توسعه معادن جدید، اهمیت بازیافت را به عنوان یک راهکار بلندمدت و پایدار دوچندان میکند.
توصیههای عملی برای سرمایهگذاران و مصرفکنندگان صنعتی
برای سرمایهگذاران
تنوعبخشی سبد سرمایهگذاری: به جای تمرکز صرف بر شرکتهای چینی، به دنبال فرصتهای سرمایهگذاری در شرکتهای نوظهور در مناطق دیگر (مانند آمریکای شمالی، استرالیا، یا گرینلند) باشید که پتانسیل توسعه منابع جدید را دارند.
فناوریهای بازیافت: سرمایهگذاری در شرکتهایی که در حال توسعه فناوریهای پیشرفته و کارآمد برای بازیافت عناصر خاکی کمیاب از ضایعات الکترونیکی و صنعتی هستند، میتواند بازدهی بلندمدت داشته باشد.
تحلیل ریسک ژئوپلیتیک: به دقت تحولات سیاسی و تجاری مرتبط با چین و سایر کشورهای تولیدکننده REE را رصد کنید، زیرا این عوامل میتوانند به سرعت بر قیمتها و دسترسی تأثیر بگذارند.
سرمایهگذاری بلندمدت: با توجه به زمانبر بودن توسعه پروژههای معدنی و فناوریهای بازیافت، رویکرد سرمایهگذاری بلندمدت در این بخش توصیه میشود.
برای مصرفکنندگان صنعتی (مانند خودروسازان، صنایع انرژی)
تضمین منابع: به دنبال ایجاد قراردادهای بلندمدت و متنوع با تأمینکنندگان مختلف REE باشید تا ریسک وابستگی به یک منبع واحد را کاهش دهید.
سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه: به دنبال جایگزینهای احتمالی برایREEها در محصولات خود باشید یا در فناوریهایی سرمایهگذاری کنید که نیاز بهREEهای کمتری دارند.
همکاری در بازیافت: فعالانه در زنجیرههای بازیافت عناصر خاکی کمیاب مشارکت کنید و با شرکتهای بازیافت همکاری کنید تا از منابع ثانویه بهرهمند شوید. توسعه زیرساختهای لازم برای جداسازی و بازیافت آهنرباهای REE از محصولات پایان عمر، حیاتی است.
استراتژیهای مدیریت موجودی: با توجه به نوسانات احتمالی عرضه، استراتژیهای مدیریت موجودی انعطافپذیر را اتخاذ کنید تا از اختلالات ناگهانی در زنجیره تأمین جلوگیری شود.