Geosolutions

علوم زمین، چالشها، ارائه راهکارها، انجام خدمات مشاوره و اجرای مطالعات
يكشنبه, ۶ بهمن ۱۳۹۸، ۰۲:۵۸ ب.ظ

تجدید نظر در اهداف دکتری تخصصی و مراکز دانشگاهی

یک دکتری تخصصی باید به دنبال بهبود شرایط جامعه باشد، نه افتخارات دانشگاهی

تحقیقات بیش از حد در حلقه های دانشگاهی ایزوله شده است تا دنیای واقعی. بیایید این سیستم خراب را اصلاح کنیم.

وقتی به آمار گناه می کنید، سخت است به  این نتیجه نرسید که سیستم فعلی دکتری تخصصی اساسا از بین رفته است. مشکلات سلامت ذهنی بسیار زیاد و شایع است: تقریبا یک سوم دانشجویان دکتری در معرض خطر داشتن یا توسعه یک اختلال روانی مانند افسردگی می باشند. سطح بالای ترک تحصیلها نیز به طور مشابهی نگران کننده می باشد، و احتمالا نشانه دیگری از همان مشکل است. تحقیقات پیشنهاد می نماید که به طور میانگین حدود 50 درصد دانشجویان دانشگاه را بدون اتمام ترک می نمایند، که تعداد آنها در برخی موسسات بیشتر می باشد.

از آن گذشته، دانشجویان مشتاق دارای برنامه برای اتمام، معمولا کارشان بیشتر از برنامه ریزی اولیه طول می کشد. به عنوان مثال، مطابق قوانین دانشگاهی فرض بر آن است  یک دکتری در آلمان حدود 3 سال طول بکشد، اما غالب دانشجویان برای تکمیل کارشان به 5 سال نیاز دارند. در آمریکا، میانگین زمان اتمام یک دوره دکتری در علوم آموزشی گاهی از 13 سال عبور می نماید. نتیجه این است که در غالب کشورها، دانشجویان دکتری معمولا تا قبل از 30 سالگی فارغ التحصیل نمی شوند.

اگرچه 80  درصد دانشجویان دوری دکتری خود را با هدف ادامه کارشان در علوم و تحقیقات شروع می نمایند، شور و اشتیاق آنها تا جایی افول می کند که با نزدیک شدن به زمان فارغ التحصیلی تنها 55 درصد آنها قصد ادامه کار در محیطهای علمی و دانشگاهی را دارند. در هر مورد، غالبا شانس کمی برای ادامه دارند. یک مطالعه دریافته است که از هر 200 نفری که دوره دکتری را به پایان رساندند، تنها 7 نفر یک سمت دانشگاهی دائمی بدست آورده و تنها یک نفر استاد خواهد شد.

بسیاری از دانشگاهی ها برای این وارد مباحث علمی می شوند که بتوانند دنیا را به شکل بهتری تغیر دهند. با اینحال، احساس غالب این است که دانشگاه های فعلی بیشتر به دنبال تعقیب استنادها می باشند. بیشتر کارهای دانشگاهی تنها بین جوامع خاص علمی اشتراک گذاری می گردد تا با سیاستگذاران یا فعالان حوزه های کاری، که این امر آنها را کاملا از حالت کاربردی خارج می نماید.

یه مثال من توجه کنید. تحقیق من راجع به کاهش اثرات اجتماعی سدهای برق-آبی بوده است. مقاله اصلی من در مورد این موضوع تا کنون سه بار مورد استناد قرار گرفته است. من در راهنمای ارتقا دانشگاه خوانده ام برای ارتقا از استادیاری یه دانشیاری نیاز به جمع آوری استنادات قوی دارم. در نتیجه، من اکنون یک مقاله منتشر کرده ام که در آن 114 تعریف از کلمات کلیدی دانشگاهی، اقتصاد چرخشی را مرور کردم تا 115 امین تعریف از این واژه را پیشنهاد دهم.

در اصطلاح دانشگاهی این مقاله یک موفقیت است: به این مقاله از زمان انتشار آن 39 بار استناد شده است و در صدر 3 درصد کل خروجی های تحقیقاتی است که توسط Almetric (ابزاری برای اندازه گیری تاثیر یک مقاله در میان دانشگاه ها در شبکه های اجتماعی)، پیگیری شده است. افرادی که تا کنون آنها را ندیده ام به کنفرانسهایی که در آنها حضور دارم می آیند تا با من گفتگو داشته باشند. اما من جشن نگرفته ام: این مقاله نشانه و سمبل هر چیزی است که در محیط دانشگاهی از بین رفته است. دانشگاهی ها دنبال تعاریف دوست داشتنی هستند نه راه حلها.

من آرزو دارم دانشگاه محققان را به سمت بهبود شرایط جامعه ترغیب کند نه استنادات. می خواهم دوباره یک دانشجوی دکتری را که هدفش برنده شدن افتخارات بین جامعه دانشگاهی نیست اما بیشتر بر کشف و یافتن چیزهای جدیدی که برای کارهای عملی مفید است و اثرات واقعی ومثبت اجتماعی  دارد، را تصور کنیم.

این دانشجوی جدید دکتری دانشجویانی را می بیند که از روز ابتدایی تحقیق خود وارد میدان می شوند تا با افراد حرفه ای و عملگرا گفتگو داشته باشند، تا اینکه یکسال یا بیشتر را برای مطالعه پیشینه های نامشخص و مبهم دانشگاهی هدر دهند.

سپس دانشجویان بایستی محتوی پایان نامه خود را به کمک استاد راهنما و افراد حرفه ای در زمینه تحقیقاتی خود، تهیه نمایند.

به جای بکارگیری بیش از یکصدر هزار لغت برای بایگانی پایان نامه در یک اداره، دانشجویان می توانند یک پیش نویس2000 کلمه ای با افراد حرفه ای برای جمع آوری بازخوردهای هدفمند اشتراک گذاری نمایند. آنها زمانی دکتری خود را به پایان می رسانند که تفاوتی در دنیای واقعی بوجود آورند.

اکنون زمان به هم زدن سیستم فعلی دکتری برای بهتر ساختن شرایط ابتدایی شغلی محققان است. نیاز است از فرهنگ خود مرجعی که در آن دانشگاه ها تنها با همتایان خود صحبت می کنند، فاصله بگیریم. بنا به گفته کنفسیوس، یکی از اصول اصلی که دانشگاه ها باید دنبال کنند: "ضرورت دانش، داشتن آن برای عمل کردن به آن است". این مورد را به یکدیگر یادآوری کنیم که ممکن است به ما در تعمیر ماشین از کار افتاده دکتری کمک نماید.

Julian Kirchherr

مدرس و محقق در دانشگاه اوترخت هلند

نویسنده کتاب: دکتری ناب: بهبود اساسی کارآیی، کیفیت و تأثیر تحقیقات شما.

 

 



نگارنده
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم

Geosolutions

علوم زمین، چالشها، ارائه راهکارها، انجام خدمات مشاوره و اجرای مطالعات

image-1

مطالعات زمین شناسی و زمین شناسی مهندسی

image-1

مطالعات لرزه خیزی انواع ساختگاهها

image-1

مطالعات مقاومت الکتریکی زمین (IP/RS/SP)

image-1

مطالعات ناپایداری دامنه ها

image-1

مطالعات انواع ساختارهای زمین شناسی

image-1

ارزیابی ساختگاه انواع سازه ها

image-1

اکتشاف و پی جویی معادن

image-1

مطالعات نشست زمین

image-1

اکتشاف و ارزیابی فنی منابع قرضه

image-1

برآورد فرکانس تشدید و سرعت موج برشی انواع ساختگاهها

image-1

مطالعات تفصیلی معادن

image-1

مغناطیس سنجی

image-1

ارزیابی فنی و اقتصادی معادن و مواد معدنی


Geosolutions

مشاوره و اجرای مطالعات در زمینه های متنوع علوم زمین(مخاطرات زمین شناسی، اکتشاف معدن، آبهای زیرزمینی، آلاینده ها و ...)، انجام مطالعات مربوطه، خدمات ژئوفیزیک مهندسی و اکتشافی، مطالعات زیست محیطی، مطالعات سنجش از دور و ..
تماس از طریق تلگرام با آی دی: geosolutionsir@
تماس از طریق ایمیل به نشانی: geosolutionsir@gmail.com


گروه بندی موضوعی

تاریخ ابزار

یک دکتری تخصصی باید به دنبال بهبود شرایط جامعه باشد، نه افتخارات دانشگاهی

تحقیقات بیش از حد در حلقه های دانشگاهی ایزوله شده است تا دنیای واقعی. بیایید این سیستم خراب را اصلاح کنیم.

وقتی به آمار گناه می کنید، سخت است به  این نتیجه نرسید که سیستم فعلی دکتری تخصصی اساسا از بین رفته است. مشکلات سلامت ذهنی بسیار زیاد و شایع است: تقریبا یک سوم دانشجویان دکتری در معرض خطر داشتن یا توسعه یک اختلال روانی مانند افسردگی می باشند. سطح بالای ترک تحصیلها نیز به طور مشابهی نگران کننده می باشد، و احتمالا نشانه دیگری از همان مشکل است. تحقیقات پیشنهاد می نماید که به طور میانگین حدود 50 درصد دانشجویان دانشگاه را بدون اتمام ترک می نمایند، که تعداد آنها در برخی موسسات بیشتر می باشد.

از آن گذشته، دانشجویان مشتاق دارای برنامه برای اتمام، معمولا کارشان بیشتر از برنامه ریزی اولیه طول می کشد. به عنوان مثال، مطابق قوانین دانشگاهی فرض بر آن است  یک دکتری در آلمان حدود 3 سال طول بکشد، اما غالب دانشجویان برای تکمیل کارشان به 5 سال نیاز دارند. در آمریکا، میانگین زمان اتمام یک دوره دکتری در علوم آموزشی گاهی از 13 سال عبور می نماید. نتیجه این است که در غالب کشورها، دانشجویان دکتری معمولا تا قبل از 30 سالگی فارغ التحصیل نمی شوند.

اگرچه 80  درصد دانشجویان دوری دکتری خود را با هدف ادامه کارشان در علوم و تحقیقات شروع می نمایند، شور و اشتیاق آنها تا جایی افول می کند که با نزدیک شدن به زمان فارغ التحصیلی تنها 55 درصد آنها قصد ادامه کار در محیطهای علمی و دانشگاهی را دارند. در هر مورد، غالبا شانس کمی برای ادامه دارند. یک مطالعه دریافته است که از هر 200 نفری که دوره دکتری را به پایان رساندند، تنها 7 نفر یک سمت دانشگاهی دائمی بدست آورده و تنها یک نفر استاد خواهد شد.

بسیاری از دانشگاهی ها برای این وارد مباحث علمی می شوند که بتوانند دنیا را به شکل بهتری تغیر دهند. با اینحال، احساس غالب این است که دانشگاه های فعلی بیشتر به دنبال تعقیب استنادها می باشند. بیشتر کارهای دانشگاهی تنها بین جوامع خاص علمی اشتراک گذاری می گردد تا با سیاستگذاران یا فعالان حوزه های کاری، که این امر آنها را کاملا از حالت کاربردی خارج می نماید.

یه مثال من توجه کنید. تحقیق من راجع به کاهش اثرات اجتماعی سدهای برق-آبی بوده است. مقاله اصلی من در مورد این موضوع تا کنون سه بار مورد استناد قرار گرفته است. من در راهنمای ارتقا دانشگاه خوانده ام برای ارتقا از استادیاری یه دانشیاری نیاز به جمع آوری استنادات قوی دارم. در نتیجه، من اکنون یک مقاله منتشر کرده ام که در آن 114 تعریف از کلمات کلیدی دانشگاهی، اقتصاد چرخشی را مرور کردم تا 115 امین تعریف از این واژه را پیشنهاد دهم.

در اصطلاح دانشگاهی این مقاله یک موفقیت است: به این مقاله از زمان انتشار آن 39 بار استناد شده است و در صدر 3 درصد کل خروجی های تحقیقاتی است که توسط Almetric (ابزاری برای اندازه گیری تاثیر یک مقاله در میان دانشگاه ها در شبکه های اجتماعی)، پیگیری شده است. افرادی که تا کنون آنها را ندیده ام به کنفرانسهایی که در آنها حضور دارم می آیند تا با من گفتگو داشته باشند. اما من جشن نگرفته ام: این مقاله نشانه و سمبل هر چیزی است که در محیط دانشگاهی از بین رفته است. دانشگاهی ها دنبال تعاریف دوست داشتنی هستند نه راه حلها.

من آرزو دارم دانشگاه محققان را به سمت بهبود شرایط جامعه ترغیب کند نه استنادات. می خواهم دوباره یک دانشجوی دکتری را که هدفش برنده شدن افتخارات بین جامعه دانشگاهی نیست اما بیشتر بر کشف و یافتن چیزهای جدیدی که برای کارهای عملی مفید است و اثرات واقعی ومثبت اجتماعی  دارد، را تصور کنیم.

این دانشجوی جدید دکتری دانشجویانی را می بیند که از روز ابتدایی تحقیق خود وارد میدان می شوند تا با افراد حرفه ای و عملگرا گفتگو داشته باشند، تا اینکه یکسال یا بیشتر را برای مطالعه پیشینه های نامشخص و مبهم دانشگاهی هدر دهند.

سپس دانشجویان بایستی محتوی پایان نامه خود را به کمک استاد راهنما و افراد حرفه ای در زمینه تحقیقاتی خود، تهیه نمایند.

به جای بکارگیری بیش از یکصدر هزار لغت برای بایگانی پایان نامه در یک اداره، دانشجویان می توانند یک پیش نویس2000 کلمه ای با افراد حرفه ای برای جمع آوری بازخوردهای هدفمند اشتراک گذاری نمایند. آنها زمانی دکتری خود را به پایان می رسانند که تفاوتی در دنیای واقعی بوجود آورند.

اکنون زمان به هم زدن سیستم فعلی دکتری برای بهتر ساختن شرایط ابتدایی شغلی محققان است. نیاز است از فرهنگ خود مرجعی که در آن دانشگاه ها تنها با همتایان خود صحبت می کنند، فاصله بگیریم. بنا به گفته کنفسیوس، یکی از اصول اصلی که دانشگاه ها باید دنبال کنند: "ضرورت دانش، داشتن آن برای عمل کردن به آن است". این مورد را به یکدیگر یادآوری کنیم که ممکن است به ما در تعمیر ماشین از کار افتاده دکتری کمک نماید.

Julian Kirchherr

مدرس و محقق در دانشگاه اوترخت هلند

نویسنده کتاب: دکتری ناب: بهبود اساسی کارآیی، کیفیت و تأثیر تحقیقات شما.

 

 

هدایت به بالای