مصرف مصالح دنیا به رکورد 100 میلیارد تن در سال رسیده است

مصرف مصالح دنیا به رکورد 100 میلیارد تن در سال رسیده است.

مصرف ناپایدار منابع مسبب تخریب سیاره گشته است اما بازیافت رو به کاهش است. مقدار مصرفی مصالح توسط جوامع بشری از 100 میلیارد تن در سال فراتر رفته، اما نسبت بازیافت کاهش یافته است.

نیمی از100/6 میلیارد تن از مصالح ماسه، رس، گراول، و سیمان برای ساختمان سازی به اضافه مواد معدنی برای کود بوده است. عکاس: Zoonar GmbH/Alamy

وضعیت اضطراری حیات وحش و اقلیم توسط بهره بردای ناپایدار سوختهای فسیلی، فلزات، مصالح ساختمانی و درختان هدایت می شوند. گزارشها نشان می دهند برخورداری از منابع بی حد و حصر (بدون محدودیت) جهانی به فاجعه ای در ابعاد جهانی منجر خواهد گردید.

 مصرف مصالح در اقتصاد جهانی از سال 1970، 4 برابر شده است، رشدی بسیار بیشتر از جمعیت که دو برابر گردیده است. فقط در دو سال گذشته، مصرف به جهشی بیش از 8 درصدی داشته اما استفاده مجدد از منابع از 9/1 درصد به 8/6 درصد کاهش داشته است.

مصرف سالانه جهانی 100/6 میلیارد تن مصالح

 

گزارش ارائه شده توسط اتاق فکر Circle Economy، در جلسه بحث اقتصادی جهانی در داووس ارائه شده بود. این گزارش نشان می دهد که، به طور میانگین، هر شخص روی کره زمین سالانه بیش از 13 تن مصالح مصرف می نماید. اما همین گزارش اشاره می نماید که برخی کشورها در حال گام برداشتن به سمت اقتصاد چرخشی هستند که در آن انرژی تجدید پذیر پایه و فونداسیون سامانه هایی است که ضایعات و آلودگی را به صفر می رسانند.

مطابق نظر Harald Friedl، مدیر اجرایی Cirlcle Economy، "اگر ما با منابع دنیا به صورت بی محدودیت رفتار نمائیم در معرض خطری جهانی قرار خواهیم گرفت."

"اگر می خواهیم در زمان نزدیک شدن به جمعیت 10 میلیاردی دنیا در اواسط قرن، به یک زندگی با کیفیت بالا بدون بی ثبات سازی فرایندهای سیاره ای دست یابیم، دولتها بایستی فورا با راه حلهای اقتصاد چرخشی سازگار شوند."

Marc de Wit، نویسنده اصلی گزارش عقیده دارد که: " ما همچنان در حال رشد جمعیت خود هستیم و با استخراج مواد و منابع بکر ثروتمند می شویم. این عمل را به صورت نامحدود نمی توانیم انجام دهیم. عطش ما برای مصالح بکر بایستی متوقف شود."

مطابق گزارش 100/6 میلیارد تن از مصالح در سال 2017، آخرین سالی که داده های آن موجود است، مصرف شده اند. نیمی ازکل، ماسه، رس، گراول و سیمان می باشند برای  ساختمان سازی استفاده شده اند، همراه با سایر مواد معدنی که برای تولید کود استخراج شده اند. زغال سنگ، نفت و گاز حداکثر 15 درصد و کانه های فلزی 10 درصد را تشکیل می دهند. 25 درصد باقیمانده گیاهان و درختان مورد استفاده برای غذا و سوخت می باشند.

سهم عمده مصالح در خانه سازی بوده است. دیگر دسته بندیهای عمده شامل غذا، حمل و نقل، مراقبتهای بهداشتی، ارتباطات و کالاهای مصرفی مانند لباسها و مبلمان بوده است.

تقریبا یک سوم مصالح سالانه پس از یکسال هنوز در حال استفاده هستند، مانند ساختمانها و وسایل نقلیه. اما برآورد می شود 15 درصد به صورت گازهای گرم کننده آب و هوا به اتمسفر منتشر می شوند و یک چهارم مانند پلاستیک از مسیرهای آبی و اقیانوسها وارد محیط زیست می شوند. یک سوم مصالح به صورت ضایعات و پسماند در نظر گرفته می شوند که عمدتا وارد لندفیل یا پشته های باطله های معدنی می شوند. تنها 8/6 درصد بازیافت می شوند.

بنا بر نظر کارولینا اشمیت، وزیر محیط زیست شیلی "این گزارش یک هشدار را برای تمامی دولتها جرقه می زند. ما باید همه سیاستها را به کار گیریم تا واقعاً بتواند این تحول (به سمت اقتصاد چرخه ای) را تسریع نماید."

کریستیانا کلوز، از گروه حفاظت WWF می گوید: " اقتصاد چرخشی یک چهارچوب برای کاهش اثرات ما ایجاد می نماید، از اکوسیستم و زندگی در بین منابع در سیاره محافظت می نماید."

این گزارش اشاره می نماید که بازیافت می تواند اقتصادها را رقابتی تر نماید، شرایط زندگی را بهبود ببخشد و برای رسیدن به اهداف انتشار (گازهای گلخانه ای) کمک نموده و مانع جنگل زدایی گردد. 13 کشور اروپایی از جمله فرانسه، آلمان و اسپانیا نقشه های راه اقتصاد چرخشی را مشخص ساختند و این که کلمبیا نخستین کشور آمریکای لاتین است که سیاست مشابهی را در سال 2019 اجرایی کرده است.

 چین با هدف تشویق به بازیافت داخلی، ورود پسماند را ممنوع کرده است، و همچنین استرالیا و دیگر کشورهای صادر کننده ضایعات به چین را به  سمت بکار گیری استراتژیهای اقتصاد چرخشی تهییج نموده است.

Janez Potočnik، کمسیونر پیشین محیط زیست اروپا، و یکی از مسئولین پنل منابع بین المللی برنامه محیط زیست سارمان ملل، اظهار می دارد، " جهان نیازمند این است یاد بگیرد چگونه با کمترین (منابع)، بیشترین کار را انجام دهد و، همانطور که به طور فزاینده ای در مورد خودروها دیده می شود، اشتراک گذاری را جایگزین مالکیت نماید.

 

Damian Carrington

 

 

پینوشت: اقتصاد چرخشی

 

اقتصاد چرخشی چیست؟

به دنبال چیزی فراتر از مدل صنعتی بهره بردای کننده فعلی گرفتن-ساختن-هدر دان هست، هدف یک اقتصاد چرخشی تعریف مجدد رشد، با تمرکز بر منافع جامعه گستر می باشد. این امر مستلزم قطع فعالیت اقتصادی از مصرف منابع محدود، و طراحی بدون زباله های خارج از سیستم است. با پی ریزی انتقال به منابع انرژی تجدید پذیر، مدل چرخشی اقتصاد، طبیعت و سرمایه اجتماعی را می سازد. بر سه اصل بنا شده است:

• طراحی بدون پسماند و آلودگی
• حفظ استفاده از محصولات و منابع
• تولید مجدد سیستمهای طبیعی

دیاگرام سیستم اقتصاد چرخشی

 

 

 پیشرفت تفکر مجدد: اقتصاد چرخشی

دنیایی از فرصت برای تجدید نظر و طراحی مجدد در نحوه ساخت چیزها وجود دارد. پیشرفت دوباره اندیشیدن به بررسی این مسئله می پردازد که چگونه با تغییر در چشم انداز می توانیم دوباره روش کار اقتصاد خود را طراحی کنیم. طراحی محصولاتی که می توانند " مجدد و مجد ساخته شوند" و با انرژی تجدید پذیر به سیستم توان و نیرو می بخشد. این سوال مطرح می شود که آیا با خلاقیت و نوآوری می توانیم اقتصاد ترمیمی ایجاد کنیم.

مفهوم اقتصاد چرخشی

در یک اقتصاد چرخشی، فعالیت اقتصادی سلامت کل سیستم را می سازد و بازسازی می نماید. مفهوم اهمیت اقتصاد مورد نیاز برای کار موثر در تمامی مقیاسها، برای مشاغل کوچک و بزرگ، برای سازمانها، افراد به صورت جهانی یا محلی در نظر می گیرد.

تحول به یک اقتصاد چرخشی تنها شمارش تطابق مورد نظر در کاهش اثرات منفی اقتصاد خطی نیست. بلکه، یک جابجایی سیستمی را نشان می دهد که انعطاف پذیری بلند را می سازد، فرصتهای شغلی و اقتصادی تولید می نماید و منافع محیط زیستی و اجتماعی ایجاد می نماید.

چرخه های زیستی و فنی

مدل بین چرخ های زیستی و فنی تمایز  قایل می شود. مصرف تنها در چرخه های زیستی رخ می دهد، جائیکه غذا و منابع با پایه زیستی (مثل کتان و چوب) برای بازخورد از طریق فرایندهایی مشابه کمپوست و هضم بی هوازی وارد سیستم می شوند. این چرخه ها سیستمهای زندگی مانند خاک را که منابع تجدید پذیر برای اقتصاد هستند را فراهم می کنند مجددا تولید می نمایند. چرخه های فنی محصولات، مولفه ها و مصالح را از طریق راهکارهایی چون استفاده مجدد، تعمیر و ساخت مجدد یا بازیافت، را بازیابی و احیا می نمایند.