بخشی از سردرگمی بیانگر منافع متفاوت دو گروه اصلی است که با تامین منابع، دولت و صنعت سروکار دارند. صنعت بیشترین اطلاعات را در مورد ذخایر معدنی منفرد ارائه می دهد در حالیکه سازمانهای دولتی مانند سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) و سایر سازمانهای ملی، این و دیگر اندازه گیریها را برای تخمینهای جهانی گردآوری می کنند. بنابراین، مهم است که تفاوت بین روش شناسی و واژه شناسی آنها و دلایل اختلافات را درک کنیم.
اگر بودجه بی پایانی وجود داشته باشد، اکتشافات از وجه نظری می توانند به عنوان یک بازی شانس انجام شود و برای کاوش متکی به شانس هستند. نباید تعجب کرد که شرکتهای معدنی تمایلی به انجام این کار ندارند و حتی بزرگترین شرکت تمایل دارد پیش از اجرای کاوش، هزینه های مربوط به آن را محدود نماید.
اگر کانی سازی عیار بالقوه اقتصادی در طول حفاری مرحله کاوش در چندین گمانه قرار گیرد، بررسیها به سمت مشخص کردن منابع و تعریف مراحل حفاری بررسی پیشروی می نماید.
حفاری روش اصلی کاوش و ارزیابی مورد استفاده در اکتشاف و نیز در خلال مراحل مختلف توسعه معدن و انتهای پی جویی می باشد، چرا که به سادگی قادر به فراهم نمودن ابزارهای کارآمد و مقرون به صرفه تعداد زیادی نمونه زیر سطحی است. پس از کاوش، با پیشرفت اکتشاف کانه های معدنی از طریق مراحل مطالعه معدنکاری، هدف حفاری از تشریح یک منبع اولیه به تعریف دقیق منابع با استفاده از حفاری تبدیل می گردد.
اکتشاف مواد معدنی اولین مرحله و گام به سوی خلق ثروت از معدنکاری است.