اگر بودجه بی پایانی وجود داشته باشد، اکتشافات از وجه نظری می توانند به عنوان یک بازی شانس انجام شود و برای کاوش متکی به شانس هستند. نباید تعجب کرد که شرکتهای معدنی تمایلی به انجام این کار ندارند و حتی بزرگترین شرکت تمایل دارد پیش از اجرای کاوش، هزینه های مربوط به آن را محدود نماید.
اگر کانی سازی عیار بالقوه اقتصادی در طول حفاری مرحله کاوش در چندین گمانه قرار گیرد، بررسیها به سمت مشخص کردن منابع و تعریف مراحل حفاری بررسی پیشروی می نماید.
حفاری روش اصلی کاوش و ارزیابی مورد استفاده در اکتشاف و نیز در خلال مراحل مختلف توسعه معدن و انتهای پی جویی می باشد، چرا که به سادگی قادر به فراهم نمودن ابزارهای کارآمد و مقرون به صرفه تعداد زیادی نمونه زیر سطحی است. پس از کاوش، با پیشرفت اکتشاف کانه های معدنی از طریق مراحل مطالعه معدنکاری، هدف حفاری از تشریح یک منبع اولیه به تعریف دقیق منابع با استفاده از حفاری تبدیل می گردد.
شناسایی و ارزیابی یک زون ناهنجار با استفاده از روشهای مختلف می تواند توسط حفاری برای تعیین اینکه آیا آنومالی عیار و اندازه تبدیل به یک کانسار معدنی را دارد، قابل پیگیری می باشد. حفاری و آزمونهای اضافی برای کیفی نمودن یک منبع معدنی اندازه گیری شده و شاخص شده و سرانجام یک ذخیره کانسنگ، مورد استفاده قرار می گیرد.