رهبر اپوزیسیون استرالیا، پیتر داتون، از طرحی به ارزش 311 میلیارد دلار استرالیا (211 میلیارد دلار آمریکا) برای وارد کردن انرژی هسته‌ای به ترکیب انرژی این کشور رونمایی کرده است، پیشنهادی که می‌تواند سیاست انرژی این کشور و صنعت معدن اورانیوم آن را به شدت تغییر دهد.
این طرح، بر اساس مدل‌سازی اقتصادی توسط Frontier Economics، ساخت هفت نیروگاه هسته‌ای را تا سال 2050 پیشنهاد می‌کند که انتظار می‌رود اولین نیروگاه تا سال 2036 شروع به کار کند.
حرکت به سوی آینده‌ای پایدار در زمینه انرژی به طور پیچیده‌ای به دسترسی و استفاده از مواد معدنی حیاتی مرتبط است. با تغییر نیاز جهانی از سوخت‌های فسیلی به منابع انرژی تجدیدپذیر، انتظار می‌رود که تقاضا برای این مواد معدنی به طور تصاعدی افزایش یابد. کانیهای حیاتی مانند مس، لیتیوم، نیکل، کبالت و عناصر نادر خاکی اجزای اساسی در بسیاری از فناوری‌های انرژی پاک در حال رشد امروز از توربین‌های بادی و شبکه‌های برق گرفته تا وسایل نقلیه الکتریکی، هستند. تقاضا برای این کانیها به سرعت در حال افزایش است زیرا انتقال به انرژی پاک شتاب می‌گیرد.
برای چندین دهه پیش بینی این بوده که افزایش مصرف به زودی منجر به اتمام منابع معدنی خواهد شد. با اینحال، با وجود تولید و مصرف روزافزون ، منابع معدنی همچنان نیازهای صنعت و جامعه را برآورده می کنند، و طول عمر ذخایر مانند آنچه در 40-30 سال پیش بوده، باقی مانده است.
در آینده با کربن پایین افزایش تقاضا برای چندین ماده معدنی و فلزات کلیدی برای تولید فناوری های انرژی پاک تر افزایش خواهد یافت. به عبارت دیگر، در گذر به انرژی پاک، مصرف مواد معدنی به میزان قابل توجهی معدنی شدید خواهد بود.
منگنز با توجه به ویژگیهای تثبیت سولفور، اکسیدزدایی و آلیاژی برای تولید آهن و فولاد ضروری می باشند. منگنز بیشتر در صنایع آهن و فولاد استفاده می شود و به عنوان یک ماده معدنی مهم فلزی می تواند نقشی کلیدی در اقتصاد ملی داشته باشد.