لحظه‌ای حیاتی: اهمیت احیای تولید داخلی تنگستن در ایالات متحده

هنگامی که یک جت جنگنده آمریکایی را در یک مأموریت حیاتی یا جدیدترین خودروی برقی (EV) را که از خط تولید خارج می‌شود تصور می‌کنید، شاید متوجه نباشید که چندین ماده کلیدی که این فناوری‌ها را به پیش می‌برند، از جمله تنگستن، از آن سوی جهان می‌آیند.

با اینکه تنگستن یک ماده معدنی حیاتی است که به دلیل چگالی بی‌نظیر، نقطه ذوب بالا و سختی‌اش ارزشمند است، ایالات متحده بیش از ده سال است که حتی یک اونس از آن را به صورت داخلی تولید نکرده و در عوض برای تأمین نوآوری خود به تأمین‌کنندگان خارجی وابسته است.

این شکاف، پیامدهای دفاع ملی برای ایالات متحده ایجاد می‌کند و صنایع تولیدی با فناوری پیشرفته را در برابر اختلالات در زنجیره تأمین در هر زمان آسیب‌پذیر می‌سازد و بر نیاز فوری به تأمین یک منبع مطمئن در داخل کشور تأکید می‌کند.

برای درک بیشتر میزان اهمیت این موضوع و اینکه چرا شکاف فعلی در تأمین ایالات متحده تا این حد نگران‌کننده است، اجازه دهید نحوه تولید تنگستن و اینکه چه کسی آن را در سراسر جهان کنترل می‌کند، بررسی کنیم.

وضعیت کنونی تأمین تنگستن

امروزه، بازار جهانی تنگستن به شدت تحت سلطه چین است، کشوری که تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد از عرضه جهانی را تولید می‌کند. سایر کشورها تنها کسری کوچک از آن را تأمین می‌کنند و ایالات متحده را به شدت به منابع خارجی برای این ماده معدنی حیاتی وابسته می‌سازند.

در گذشته، ایالات متحده زمانی یک صنعت تنگستن متوسط داشت که در اواسط قرن بیستم، زمانی که معادن داخلی نیازهای دفاعی و صنعتی را تأمین می‌کردند، به اوج خود رسید. با این حال، با گذشت زمان، تولید به دلیل رقابت از واردات ارزان‌تر، هزینه‌های بالای استخراج و ذخایر رو به کاهش، کاهش یافت و در نهایت بیش از یک دهه پیش به صفر رسید.

این عدم وجود عرضه داخلی، ایالات متحده را در برابر تغییرات در بازارهای جهانی، مناقشات تجاری و تنش‌های ژئوپلیتیکی آسیب‌پذیر کرده است. به عبارت دیگر، وابستگی تقریباً کامل به تولیدکنندگان خارجی، به ویژه کشوری که کنترل بیش از حد دارد، به طور قابل توجهی توانایی ما را برای پاسخ سریع و مستقل در لحظات بحران کاهش می‌دهد.

پیامدهای امنیت ملی

بنابراین، احیای یک منبع داخلی تنگستن چیزی بیش از صرفاً استخراج یک ماده معدنی است، بلکه یک مسئله امنیت ملی، انعطاف‌پذیری صنعتی و قدرت اقتصادی است.

وابستگی ایالات متحده به تنگستن خارجی، برنامه‌های دفاعی، از هواپیما گرفته تا مهمات ضد زره و سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته را در برابر محدودیت‌های صادراتی، تعرفه‌ها و تنش‌های ژئوپلیتیکی آسیب‌پذیر می‌کند. یک منبع داخلی مطمئن، دسترسی بدون وقفه برای کاربردهای دفاعی حیاتی را تضمین می‌کند، آسیب‌پذیری‌ها در زنجیره‌های تأمین نظامی را کاهش می‌دهد و آمادگی عملیاتی نیروهای آمریکایی را حفظ می‌کند.

در عین حال، تنگستن به صنایع با فناوری پیشرفته مانند نیمه‌رساناها، الکترونیک و خودروهای برقی (EVs) قدرت می‌بخشد و دسترسی مطمئن به آن را برای نوآوری و رشد ضروری می‌سازد. همچنین نقش کلیدی در فناوری‌های نوظهور، از جمله تحقیقات انرژی همجوشی، ایفا می‌کند که می‌تواند آینده انرژی پایدار را شکل دهد.

بازگرداندن تولید تنگستن به داخل کشور، یک پایه و اساس پایدار برای دفاع فراهم می‌کند، به صنایع اجازه می‌دهد تا فناوری‌های جدید را بدون عدم قطعیت در زنجیره تأمین توسعه دهند، مشاغل با مهارت بالا ایجاد می‌کند و اقتصادهای منطقه‌ای را تقویت می‌نماید.

به طور خلاصه، احیای عرضه داخلی تنگستن، یک آسیب‌پذیری را به یک مزیت رقابتی هم برای امنیت ملی و هم برای رهبری فناوری تبدیل می‌کند و آن را به چیزی تبدیل می‌کند که کشور دیگر نمی‌تواند نادیده بگیرد.

احیای عرضه داخلی

احیای عرضه داخلی تنگستن نیازمند یک تلاش هماهنگ در سراسر دولت، صنعت و مؤسسات تحقیقاتی است. شناسایی و توسعه ذخایر داخلی کشف‌نشده، اولین گام است، که پس از آن سرمایه‌گذاری در تأسیسات مدرن استخراج و فرآوری، قادر به تولید تنگستن با خلوص بالا برای کاربردهای دفاعی و صنعتی انجام می‌شود.

صنایع مختلف از هوافضا و دفاع تا الکترونیک، نیمه‌رساناها و خودروهای برقی همگی به تنگستن وابسته هستند، و حتی کمبودهای کوتاه‌مدت می‌تواند نوآوری را متوقف کند، جدول زمانی تولید را به تأخیر بیندازد و هزینه‌ها را در سراسر این بخش‌های حیاتی افزایش دهد، که بر فوریت ایجاد یک عرضه داخلی پایدار تأکید می‌کند.

مشارکت‌های دولتی-خصوصی و مشوق‌های هدفمند می‌تواند شرکت‌ها را به پذیرش هزینه‌های اولیه استخراج و پالایش ترغیب کند، در حالی که تحقیقات در مورد روش‌های کارآمدتر و مسئولیت‌پذیرتر محیطی می‌تواند تولید داخلی را در بلندمدت از نظر اقتصادی پایدار کند.

انبارداری استراتژیک و برنامه‌ریزی زنجیره تأمین، تضمین می‌کند که صنایع حیاتی و برنامه‌های نظامی دسترسی بدون وقفه داشته باشند، حتی در طول اختلالات جهانی. این اقدامات در کنار هم می‌توانند یک زنجیره تأمین انعطاف‌پذیر ایجاد کنند که هم رشد اقتصادی و هم رقابت‌پذیری فناوری را تقویت می‌کند.

همانطور که ما می‌بینیم، احیای عرضه داخلی تنگستن حیاتی است. تأمین دسترسی مطمئن، دفاع ملی را تقویت می‌کند، وابستگی به منابع خارجی را کاهش می‌دهد، و به صنایع از هوافضا تا الکترونیک، نیمه‌رساناها و خودروهای برقی این امکان را می‌دهد که بدون خطر مداوم اختلالات تأمین، نوآوری کنند.

یک عرضه داخلی پایدار، مشاغل با فناوری پیشرفته ایجاد می‌کند، اقتصادهای منطقه‌ای را تقویت می‌کند و مزیت استراتژیک برای ایالات متحده در امنیت و فناوری فراهم می‌آورد. همچنین ریسک‌های مرتبط با وابستگی بیش از حد به تأمین‌کنندگان خارجی، به ویژه چین، را کاهش می‌دهد و تضمین می‌کند که مواد حیاتی حتی در میان عدم قطعیت‌های جهانی نیز قابل دسترس باقی می‌مانند.

با اینکه چالش‌ها واقعی هستند، فرصت نیز واضح است: با سرمایه‌گذاری در تولید داخلی تنگستن، ایالات متحده می‌تواند یک آسیب‌پذیری دیرینه را به پایه‌ای برای انعطاف‌پذیری، نوآوری و رهبری جهانی تبدیل کند.

تحلیل و جمع بندی

گزارش حاضر، وضعیت حیاتی وابستگی ایالات متحده به تنگستن خارجی را تحلیل می‌کند و بر ضرورت احیای تولید داخلی برای حفظ امنیت ملی و رقابت‌پذیری فناوری تأکید دارد. چین با سهم بیش از ۸۰ درصدی، بازار جهانی تنگستن را کنترل می‌کند، در حالی که تولید ایالات متحده نزدیک به یک دهه است که متوقف شده است. این وابستگی، صنایع حیاتی از جمله صنایع دفاعی، هوافضا و خودروهای برقی را در برابر اختلالات زنجیره تأمین و ریسک‌های ژئوپلیتیکی آسیب‌پذیر می‌سازد. احیای تولید داخلی نیازمند سرمایه‌گذاری‌های دولتی-خصوصی و انبارداری استراتژیک است تا این آسیب‌پذیری به یک مزیت رقابتی تبدیل شود.

یک جدول تحلیلی بر اساس داده‌های موجود از منابع معتبر برای نمایش وضعیت تولید جهانی تنگستن در سال‌های اخیر تهیه شده است تا تحلیل را کمی‌سازی و تکمیل کند.

جدول تولید جهانی تنگستن (۲۰۲۴)

 

این جدول بر اساس داده‌های منتشر شده توسط سازمان زمین شناسی آمریکا(USGS)، که یکی از معتبرترین منابع در زمینه تولید مواد معدنی است، تهیه شده است و وضعیت تولید جهانی تنگستن را در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد.

همان‌طور که در جدول بالا مشاهده می‌شود، تسلط چین بر بازار جهانی تنگستن کاملاً آشکار است. این کشور به تنهایی با تولید حدود ۷۴,۰۰۰ تن در سال ۲۰۲۴، بیش از ۸۰ درصد از عرضه جهانی را در اختیار دارد. این آمار تأییدکننده ادعای گزارش است که وابستگی به چین یک ریسک حیاتی محسوب می‌شود. در مقابل، تولید ایالات متحده به صفر رسیده که این موضوع آسیب‌پذیری کامل این کشور در برابر هرگونه اختلال در زنجیره تأمین را نشان می‌دهد. سایر کشورها سهم ناچیزی از تولید را به خود اختصاص داده‌اند که این امر کنترل بازار توسط چین را تقویت می‌کند. این وضعیت، ضرورت اقدام سریع ایالات متحده برای احیای تولید داخلی را از منظر امنیت ملی و اقتصادی برجسته می‌کند.

تحلیل کمّی

بر اساس داده‌های بازار جهانی، قیمت تنگستن از اواخر سال ۲۰۲۴ تا اواسط سال ۲۰۲۵ با نوسانات نسبی همراه بوده است. داده‌های CRU Group نشان می‌دهد که قیمت تنگستن در بازار جهانی به دلیل توازن نسبی بین عرضه و تقاضا و محدودیت‌های صادراتی چین، در محدوده پایداری قرار داشته است. با این حال، گزارش‌ها نشان می‌دهند که قیمت پودر تنگستن (APT) به دلیل تقاضای پایدار از سوی بخش‌های الکترونیک و هوافضا و همچنین نگرانی‌های ژئوپلیتیکی، در حال افزایش است.

از نظر عرضه و تقاضا، گزارش Wood Mackenzie حاکی از آن است که تقاضای جهانی برای تنگستن، به ویژه در صنایع پررونق مانند تولید باتری‌های خودروهای برقی (EVs) و نیمه‌رساناها، در حال رشد است. این روند، در حالی که تولید ایالات متحده همچنان در سطح صفر باقی مانده، به شدت بر وابستگی این کشور به واردات می‌افزاید. فقدان تولید داخلی به این معناست که هرگونه شوک عرضه از سوی چین یا سایر تولیدکنندگان بزرگ، می‌تواند به سرعت به افزایش قیمت‌ها، تأخیر در تولید و افزایش هزینه‌ها برای صنایع مصرف‌کننده منجر شود. این تحلیل کمّی، نگرانی‌های مطرح شده در گزارش را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که وابستگی فعلی یک ریسک جدی با پیامدهای مالی مستقیم است.

تحلیل کیفی و ژئوپلیتیک

ملی‌گرایی منابع به عنوان یک عامل ژئوپلیتیکی مهم، به طور مستقیم بر بازار تنگستن تأثیر می‌گذارد. چین، به عنوان بزرگترین تولیدکننده، از سال ۲۰۰۲ محدودیت‌هایی را برای صادرات عناصر نادر خاکی (REEs) و تنگستن اعمال کرده است. این سیاست‌ها، که اغلب به بهانه‌های زیست‌محیطی یا تأمین نیاز داخلی توجیه می‌شوند، ابزاری قدرتمند برای کنترل بازار جهانی و تأثیرگذاری بر قیمت‌ها هستند. به عنوان مثال، در اوایل سال ۲۰۲۵، گزارش‌هایی از سوی Fastmarkets منتشر شد که نشان می‌داد چین در حال بررسی سیاست‌های جدیدی برای محدودیت بیشتر صادرات مواد معدنی حساس است. چنین اقداماتی، با هدف حفظ مزیت رقابتی در صنایع با فناوری بالا، به طور مستقیم به عدم قطعیت در عرضه جهانی می‌افزاید.

در مقابل، ایالات متحده با تعرفه‌های سختگیرانه و قوانینی مانند Inflation Reduction Act (IRA) وBipartisan Infrastructure Law، تلاش کرده است تا تولید داخلی و زنجیره‌های تأمین بومی را تقویت کند. این سیاست‌ها با هدف کاهش وابستگی به چین طراحی شده‌اند، اما اجرای آن‌ها زمان‌بر و پرهزینه است. در نمونه‌ای دیگر، استرالیا، به عنوان یکی از تولیدکنندگان بالقوه تنگستن، در حال بررسی سیاست‌های حمایتی برای پروژه‌های معدنی داخلی است تا سهم خود را در بازار افزایش دهد. این رقابت در سیاست‌گذاری‌های ملی، نشان‌دهنده یک «جنگ منابع» پنهان است که بر روی پویایی بازار تنگستن و سایر کامودیتی‌های حیاتی تأثیر می‌گذارد.

تحلیل از دیدگاه ذی‌نفعان مختلف

دولت و نهادهای نظامی ایالات متحده: از منظر این ذی‌نفعان، وابستگی به تنگستن خارجی یک مسئله امنیت ملی است. آن‌ها به یک زنجیره تأمین بدون وقفه برای تولید تجهیزات نظامی حیاتی نیاز دارند. هرگونه اختلال در عرضه، آمادگی نظامی آن‌ها را به خطر می‌اندازد. بنابراین، اولویت اصلی آن‌ها احیای تولید داخلی از طریق مشارکت‌های دولتی-خصوصی و انبارداری استراتژیک است.

شرکت‌های تولیدی با فناوری پیشرفته (مانند خودروسازان برقی و تولیدکنندگان نیمه‌رسانا): این شرکت‌ها به شدت به قیمت‌های پایدار و عرضه قابل پیش‌بینی تنگستن وابسته هستند. افزایش قیمت یا کمبود عرضه می‌تواند هزینه‌های تولید را به شدت بالا ببرد و برنامه‌های نوآوری و تولید را مختل کند. آن‌ها به دنبال ثبات در بازار و تنوع‌بخشی به منابع خود هستند.

سرمایه‌گذاران بورسی: برای سرمایه‌گذاران، این وضعیت هم ریسک و هم فرصت ایجاد می‌کند. از یک سو، ریسک‌های ژئوپلیتیکی و اختلالات زنجیره تأمین می‌توانند بر قیمت سهام شرکت‌های مصرف‌کننده و معدنی تأثیر بگذارند. از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی مانند Patriot Critical Minerals Corp که در حال تلاش برای احیای تولید داخلی تنگستن در ایالات متحده هستند، می‌تواند فرصت‌های سودآوری بلندمدت ایجاد کند.

چین و سایر تولیدکنندگان: این کشورها از وضعیت فعلی به عنوان یک اهرم ژئوپلیتیکی و اقتصادی استفاده می‌کنند. آن‌ها می‌توانند با کنترل عرضه، قیمت‌ها را در بازار جهانی تنظیم کنند و به صنایع داخلی خود مزیت رقابتی ببخشند.

تحلیل سناریو

سناریوی اول (خوش‌بینانه): ایالات متحده با موفقیت منابع داخلی تنگستن را شناسایی و تولید را احیا می‌کند. سرمایه‌گذاری‌های خصوصی و دولتی به سرعت نتیجه می‌دهند و ظرفیت تولید در سال‌های آینده به صورت پایدار افزایش می‌یابد. در این سناریو، وابستگی به چین به تدریج کاهش می‌یابد و یک عرضه پایدار و امن برای صنایع دفاعی و فناوری فراهم می‌شود. قیمت‌ها در کوتاه‌مدت تحت فشار قرار نمی‌گیرند و در بلندمدت نیز ثبات بیشتری پیدا می‌کنند.

سناریوی دوم (بدبینانه): تلاش‌ها برای احیای تولید داخلی به دلیل هزینه‌های بالا، مشکلات زیست‌محیطی یا مقاومت سیاسی با شکست مواجه می‌شود. در همین حال، چین سیاست‌های سختگیرانه‌تری را برای صادرات تنگستن اعمال می‌کند یا یک بحران ژئوپلیتیکی بزرگ (مانند درگیری تجاری یا نظامی) رخ می‌دهد. این سناریو به یک شوک عرضه شدید در بازار جهانی منجر می‌شود، قیمت‌ها به شدت افزایش می‌یابند، و صنایع حیاتی ایالات متحده به شدت آسیب می‌بینند.

سناریوی سوم (ادامه وضع موجود): ایالات متحده در احیای تولید داخلی موفقیت جزئی و کندی دارد. وابستگی به چین ادامه می‌یابد و بازار تنگستن در یک وضعیت شکننده و پرنوسان باقی می‌ماند. در این سناریو، ریسک‌های سیاسی و اقتصادی همواره وجود دارند و هر لحظه می‌توانند به بحران تبدیل شوند. این وضعیت برای سرمایه‌گذاران ریسک بالایی به همراه دارد اما فرصت‌های سرمایه‌گذاری استراتژیک در شرکت‌های کوچک و نوپا در بخش معدن تنگستن را نیز فراهم می‌کند.

جمع‌بندی

گزارش به وضوح نشان می‌دهد که وابستگی ایالات متحده به منابع خارجی تنگستن یک نقطه ضعف استراتژیک است که پیامدهای جدی برای امنیت ملی و رشد اقتصادی دارد. کنترل بازار توسط چین، ریسک‌های عرضه و قیمت را به شدت افزایش می‌دهد. احیای تولید داخلی نه تنها به کاهش این ریسک‌ها کمک می‌کند، بلکه به ایجاد مشاغل با مهارت بالا و تقویت رهبری ایالات متحده در صنایع کلیدی نیز می‌انجامد. این گزارش یک فراخوان برای اقدام فوری است تا یک آسیب‌پذیری دیرینه به یک فرصت برای انعطاف‌پذیری و نوآوری تبدیل شود.

توصیه‌های عملی

برای سرمایه‌گذاران: سرمایه‌گذاران باید به دقت تحولات ژئوپلیتیکی در حوزه تجارت و تعرفه‌ها را رصد کنند. در نظر گرفتن سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که بر احیای تولید تنگستن در آمریکای شمالی تمرکز دارند (مانند Patriot Critical Minerals Corp)، می‌تواند یک استراتژی سودآور در بلندمدت باشد. با این حال، باید ریسک‌های بالای مرتبط با پروژه‌های معدنی در مراحل اولیه را در نظر گرفت.

برای مصرف‌کنندگان صنعتی (مانند خودروسازان و صنایع هوافضا): این صنایع باید به دنبال تنوع‌بخشی به زنجیره تأمین خود باشند. فعالانه در مشارکت‌های دولتی-خصوصی برای تأمین مالی پروژه‌های داخلی مشارکت کنند و در انبارداری استراتژیک برای محافظت در برابر شوک‌های ناگهانی عرضه سرمایه‌گذاری نمایند. ایجاد ذخایر اضطراری تنگستن می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا تولید خود را در برابر اختلالات احتمالی بیمه کنند.