چشم انداز فولاد و سنگ آهن چین بین امیدواری و واقعیت تلخ نوسان دارد

بخش‌های سنگ آهن و فولاد چین بین انتظارات بهبود شرایط و این واقعیت که بیشتر داده‌های کنونی نسبتاً ضعیف هستند، گرفتار شده‌اند.

مجموعه داده‌های روز دوشنبه این پویایی را برجسته کرد، به طوری که اداره ملی آمار از کاهش قیمت املاک، سرمایه‌گذاری و فروش در چین خبر داد.

داده‌های ژانویه و فوریه نشان داد که سرمایه‌گذاری و فروش املاک به ترتیب ۹.۸ درصد و ۵.۱ درصد نسبت به سال قبل کاهش یافته است، در حالی که شروع ساخت و سازهای جدید پس از کاهش   ۲۳.۰ درصد در سال ۲۰۲۴، با کاهش شدید ۲۹.۶ درصد مواجه شد.

قیمت خانه‌های نوساز در ماه فوریه نسبت به سال قبل ۴.۸ درصد کاهش یافت، که این امر به داده‌هایی افزوده می‌شود که نشان می‌دهد بخش کلیدی املاک و مستغلات تاکنون نتوانسته به تلاش‌های محرک اقتصادی پکن واکنش نشان دهد.

آمار ضعیف بر قیمت سنگ آهن اثر گذاشت و معاملات آتی در بورس سنگاپور با ۱.۱ درصد کاهش، در قیمت ۱۰۲.۶۵ دلار به ازای هر تن متریک در روز دوشنبه بسته شد.

این رقم همچنان بالاتر از پایین‌ترین سطح امسال به میزان ۹۷.۳۱ دلار است که در تاریخ ۱۶ دی ثبت شده، اما همچنین حدود ۵ درصد کمتر از اوج ۱۰۷.۸۱ دلاری است که در تاریخ ۲۳ بهمن به آن رسیده بود.

قرارداد اصلی سنگ آهن داخلی چین در بورس کالای دالیان نیز روز دوشنبه کاهش یافت و با ۷۸۱.۵۰ یوان (۱۰۸.۰۹ دلار) در هر تن به پایان رسید که نسبت به ۷۸۷.۵۰ یوان در ۱۴ مارس کاهش یافته و حدود ۶.۶  درصد کمتر از بالاترین رقم امسال یعنی ۸۳۹ یوان در ۲ اسفند است.

معاملات قرارداد دالیان از ماه اکتبر در یک بازه محدود و عمدتاً حول رقم ۸۰۰ یوان به ازای هر تن جریان داشته است، چرا که فعالان بازار در انتظار دریافت نشانه‌هایی قطعی از وضعیت اقتصادی کشور چین، به عنوان تولیدکننده‌ی بیش از نیمی از فولاد جهان، هستند.

مسئله این است که هرگاه بازار این تصور را پیدا می‌کند که اقدامات دولت پکن در راستای تقویت رشد اقتصادی در حال به ثمر نشستن است، با انتشار داده‌های نامطلوب، ارزیابی مجددی از واقعیت صورت می‌گیرد.

همزمان با افزایش تلاش‌های دولت برای تحریک تقاضای مصرف‌کننده، ارقام ضعیف بخش مسکن منتشر شد؛ به طوری که پکن در پایان هفته اعلام کرد که هدفش "تقویت جدی مصرف" است.

در حاشیه، این موضوع باید برای تقاضای فولاد مثبت ارزیابی شود، زیرا بسیاری از لوازم خانگی مانند یخچال و ماشین ظرفشویی، و همچنین خودروها، از این فلز ساخته می‌شوند.

با این حال، بر اساس داده‌های گروه BHP، تولیدکننده‌ی سنگ آهن، خودروها و کالاهای بادوام تنها حدود ۱۷ درصد از تقاضای فولاد چین را تشکیل می‌دهند، در حالی که ساخت‌وساز ساختمان ۲۴ درصد و زیرساخت‌ها ۱۷ درصد دیگر را شامل می‌شوند.

این بدان معناست که حتی اگر بخش تولیدی معادله‌ی فولاد عملکرد خوبی داشته باشد، برای تحریک تقاضا کافی نخواهد بود مگر اینکه ساخت‌وساز نیز شروع به افزایش کند.

ثبات فولاد

تولید فولاد در دو ماه نخست سال ۲۰۲۵ تا حدودی متغیر بود؛ به‌طوری که طبق آمار رسمی، میزان تولید فولاد خام به ۱۶۶.۳ میلیون تن رسید که نسبت به دوره ژانویه-فوریه سال ۲۰۲۴، با کاهش ۱.۵ درصدی مواجه بوده است.

میزان تولید روزانه تقریباً به ۲٫۸۲ میلیون تن رسید، که این رقم نسبت به ۲٫۴۵ میلیون تن در ماه دسامبر افزایش یافته و همچنین از میانگین ۲٫۷۵ میلیون تنی کل سال ۲۰۲۴ فراتر رفته است.

پرسش اصلی این است که با در نظر گرفتن جهش ۶٫۷ درصدی در صادرات که به ۱۶٫۷ میلیون تن رسیده، آیا میزان تولید فولاد در دو ماه نخست باز هم می توانست فراتر از این ارقام باشد؟

فولادسازان، در راستای کوشش‌هایی برای کسب سود قبل از اجرای تعرفه ۲۵ درصدی بر کل واردات فولاد و آلومینیوم به آمریکا - که از جمله سیاست‌های کلیدی تعرفه‌ای دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جدید، به شمار می‌رود - میزان صادرات خود را بالا بردند.

شروع تعرفه ایالات متحده در تاریخ ۸ مارس احتمالاً باعث کاهش واردات خواهد شد، اما اثرات آن ممکن است آنقدر که صادرکنندگان فولاد تصور می کنند وخیم نباشد؛ زیرا تولیدکنندگان فولاد آمریکایی در زمینه افزایش سریع تولید با محدودیت هایی مواجه هستند، و این امر بدان معناست که مصرف کنندگان فولاد ناگزیر به ادامه واردات و پرداخت این تعرفه ها خواهند بود.

در شرایط کنونی، میزان ابهام در صنعت فولاد بالا است، زیرا فعالان این حوزه منتظرند تا ببینند آیا پکن قادر خواهد بود حرکت رو به رشدی را آغاز کند و نیز تعرفه‌های ترامپ در ماه‌های آتی چه نتایجی به دنبال خواهد داشت.