اروپا در رقابت با چین بر سر عناصر نادر با چالش‌هایی مواجه است
یک تحلیلگر تصریح کرد که به احتمال زیاد اروپا تا سال 2030 فقط قادر به تولید بخش کمی از عناصر نادر [خاکی] مورد نیاز خود برای خودروهای برقی و توربین‌های بادی خواهد بود و این مشکل عمدتاً به دلیل رقابت قیمت پایین از سوی تولیدکننده برتر، چین می‌باشد.
به منظور کاهش وابستگی به چین، که حدود 90 درصد از عناصر نادر فرآوری‌شده به‌طور جهانی را در اختیار دارد، اروپا و ایالات متحده در سال‌های اخیر به‌طور جدی برای افزایش تولید و فرآوری داخلی عناصر نادر تلاش کرده‌اند.
Laurent Migom از شرکت مشاوره‌ای Bain بیان کرد: امروزه میان زنجیره ارزش موجود در چین و زنجیره ارزش ممکن در اروپا فاصله هزینه‌ای بین 20 و 40 درصد وجود دارد.
میگوم در حاشیه یک رویداد که گروه شیمیایی Solvay راه‌اندازی توسعه فرآوری عناصر نادر خود را در La Rochelle، فرانسه اعلام کرد، گفت: به همین دلیل انتظار نداریم که در شرایط کنونی، تولید کافی آهنرباهای دائمی در اروپا انجام شود.
یک منبع صنعتی در این رویداد به رویترز گفت که در برخی موارد، شکاف حتی گسترده‌تر است و محصولات چینی 60 تا 70 درصد ارزان‌تر هستند.
میگوم گفت: تقاضای سالانه اروپا برای اکسیدهای عناصر نادر مورد استفاده در آهنرباهای دائمی فوق‌العاده قوی در خودروهای برقی و توربین‌های بادی تا سال 2030 به میزان 50 درصد افزایش خواهد یافت و به 30,000 تن خواهد رسید که ارزشی حدود 1.5 میلیارد یورو دارند.
Bain پیش‌بینی می‌کند که تولید اروپا تا آن زمان به کمتر از ۵۰۰۰ تن خواهد رسید.
با اینکه چین ۶۵ درصد از تأمین معادن عناصر نادر خاکی در جهان را به خود اختصاص داده است، ذخایر معدنی بزرگی در سایر نقاط وجود دارد که بسیاری از آن‌ها در حال توسعه قرار دارند.
اما میگوم اظهار داشت که از میان ۵۰ پروژه معدنی خارج از چین که قصد دارند تا سال ۲۰۳۰ فعالیت خود را آغاز کنند، تنها ۲ تا ۵ پروژه با توجه به شرایط کنونی بازار از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر خواهند بود که این امر عمدتاً به دلیل قیمت‌های پایین عناصر نادر خاکی است.
میگوم اعلام نمود که این پروژه‌ها سالانه حدود ۲۰۰۰۰ تن تا ۲۵۰۰۰ تن عناصر نادر خاکی تولید خواهند کرد و تنها ۶۰۰۰ تن از نوع مورد نیاز برای تولید آهن‌ربا را فراهم خواهند آورد.
او تصریح کرد که بازیافت می‌تواند تأمین عناصر نادر خاکی در اروپا را تسهیل کند، اما این امر تنها پس از سال ۲۰۳۵ ممکن است، زمانی که تعداد کافی از آهنرباهای قدیمی در دسترس خواهد بود.