تلاش‌های ترامپ برای توسعه تولید پتاس در داخل کشور، قادر به جایگزینی کامل واردات نخواهد شد
پافشاری دونالد ترامپ بر افزایش فوری تولید پتاس در ایالات متحده، احتمالاً اتکای آمریکا به واردات کود را به طور چشمگیری کاهش نخواهد داد.
ایالات متحده تقریباً ۹۰ درصد پتاس مصرفی خود را که در تولید ذرت و سویا (دو محصول عمده کشاورزی این کشور) کاربرد دارد، از سایر کشورها وارد می‌کند. عمده این واردات از کشور همسایه، کانادا، به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده جهانی، صورت می‌گیرد. به گفته Corey Rosenbusch، مدیرعامل موسسه کود، میزان تولید پتاس در ایالات متحده کمتر از ۱ درصد از کل تقاضای داخلی را پوشش می‌دهد.
روزنبوش در مصاحبه‌ای که روز جمعه انجام داد، اظهار داشت: "افزایش تولید داخلی مؤثر است، اما ما همچنان وابستگی زیادی به پتاس کانادا خواهیم داشت."
همزمان با آغاز فصل کاشت، کشاورزان و شرکت‌های تولیدکننده کودهای شیمیایی در انتظار تعرفه‌های جدید احتمالی از سوی ایالات متحده در این هفته هستند. احتمال وضع عوارض 10 تا 25 درصدی بر واردات پتاس و سایر کودهای کانادایی به ایالات متحده، خطر افزایش هزینه‌ها را برای کشاورزان به همراه دارد که در نهایت به مصرف‌کنندگان منتقل خواهد شد.
روزنبوش ابراز امیدواری کرد که کودهای کانادایی از وضع عوارض جدید معاف شوند. موسسه کود، به عنوان لابی‌گر این صنعت در ایالات متحده، تلاش کرده است تا دولت فدرال را متقاعد کند که پتاس را به فهرست دائمی مواد معدنی استراتژیک خود، که برای امنیت ملی و اقتصاد ایالات متحده ضروری تلقی می‌شوند، اضافه کند.
روزنبوش با اشاره به اینکه هیچ تضمینی وجود ندارد، گفت: "اگر این [پتاس] در فهرست [مواد معدنی استراتژیک] قرار می گرفت، ما در مورد توانایی خود برای اثبات موارد معافیت خاص، احساس بهتری می داشتیم."
شرکت پتاس و نمک میشیگان از جمله شرکت‌هایی است که به دنبال افزایش تولید داخلی پتاس هستند. به گفته Theodore Pagano، بنیانگذار و مدیرعامل این شرکت، این شرکت خصوصی یک منبع عظیم پتاس در میشیگان با ارزش تخمینی "تا 65 میلیارد دلار" شناسایی کرده است که قابل دسترسی است.
به گفته Aric Glasser، مدیر ارشد عملیات، این شرکت در نظر دارد تا سال 2028 حدود 10 درصد از نیاز پتاس ایالات متحده را تولید کند و در نهایت می تواند با اتکا به همین ذخیره، این رقم را تا 40 درصد افزایش دهد.