ریوتینتو پتانسیل سوخت دیزل جایگزین را فعال می‌کند

شرکت Rio Tinto تعداد ۸۰۰۰ [اصله] درخت Pongamia در نزدیکی عملیات بوکسیت خود در Gove واقع در Northern Territory کاشته است تا از روغن دانه‌های این درختان به‌عنوان ماده اولیه برای تولید دیزل تجدیدپذیر استفاده کند. همچنین قرار است تعداد بیشتری از این درختان در نزدیکی Townsville در Queensland کاشته شوند.

Pongamia یک درخت بومی استرالیا از خانواده حبوبات است که دانه‌های غنی از روغن تولید می‌کند. این دانه‌ها می‌توانند به دیزل تجدیدپذیر تبدیل شوند که کاهش قابل‌توجهی در انتشار کربن را به همراه دارد.

در راستای ایجاد یک صنعت پایدار سوخت‌های زیستی در استرالیا، شرکت Rio در سپتامبر ۲۰۲۴ حدود ۳۰۰۰ هکتار زمین پاک‌سازی‌شده در نزدیکی Townsville در Queensland خریداری کرد تا مزارع دانه‌ای ایجاد کند و شرایط رشد و بازده روغن دانه‌ها را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دهد.

این خرید پس از یک آزمایش کوچک‌مقیاس در Gove انجام شد که طی آن نهال‌های Pongamia کاشته شدند تا واکنش آن‌ها به کیفیت پایین خاک، گرما و سایر شرایط اقلیمی شمال استرالیا بررسی شود.

پس از موفقیت این آزمایش اولیه، شرکت Rio تعداد ۸۰۰۰ [اصله] درخت Pongamia در نزدیکی Gove کاشته و کاشت ۷۵۰,۰۰۰ [اصله] درخت Pongamia دیگر در نزدیکی Townsville را آغاز کرده است.

طبق گزارش ABC، شرکت Rio اکنون بزرگ‌ترین تولیدکننده Pongamia در استرالیا است و انتظار می‌رود طی پنج سال آینده برداشت دانه‌ها را آغاز کند.

Andres Hoffman، مدیر شهر عملیات Gove شرکتRio Tinto، اظهار داشت: حدود پنج سال طول می‌کشد تا بتوان دانه‌ها را برداشت کرد، اما این درخت طول عمر بسیار بالایی دارد. یکی از مزایای این درخت این است که به نظر می‌رسد در زمین‌های تخریب‌شده یا زمین‌هایی که قبلاً برای استخراج معدن استفاده شده‌اند، به‌خوبی رشد می‌کند. همچنین از نظر محصولات جانبی، کنجاله‌ای که پس از فشردن دانه‌ها برای استخراج روغن باقی می‌ماند، با فرآوری بیشتر می‌تواند به‌عنوان خوراک دام استفاده شود.

اوایل سال جاری، دیزل تجدیدپذیر با موفقیت در شبکه بنادر، راه‌آهن و معادن سنگ‌آهن شرکت Rio در منطقه Pilbara در Western Australia مورد استفاده قرار گرفت.

در حالی که شرکت Rio برق‌رسانی را به‌عنوان راه‌حل نهایی بلندمدت برای تأمین انرژی اکثر ناوگان خود می‌بیند، سوخت‌های زیستی را به‌عنوان یک مسیر موازی در نظر دارد که می‌تواند در آینده نزدیک وابستگی این شرکت به دیزل را کاهش دهد.

تحلیل و جمع‌بندی

ابتکار شرکت Rio Tinto در استفاده از درخت Pongamia برای تولید دیزل تجدیدپذیر، گامی استراتژیک در راستای کاهش انتشار کربن و تنوع‌بخشی به منابع انرژی در عملیات معدنی است. این پروژه نه‌تنها به کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی کمک می‌کند، بلکه از زمین‌های تخریب‌شده یا پیش‌تر استخراج‌شده بهره می‌برد، که این امر هزینه‌های بازسازی زمین را کاهش داده و ارزش افزوده زیست‌محیطی ایجاد می‌کند.

بر اساس داده‌های موجود، Rio Tinto با کاشت ۸۰۰۰ [اصله] درخت در Gove و برنامه‌ریزی برای کاشت ۷۵۰,۰۰۰ [اصله] درخت دیگر درTownsville، سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در زیرساخت‌های تولید سوخت زیستی انجام داده است. این مقیاس تولید، با توجه به بازده روغن دانه‌های Pongamia که طبق مطالعات دانشگاهQueensland، به‌طور متوسط ۲ تا ۴ لیتر روغن در هر درخت در سال پس از بلوغ تولید می‌کند، می‌تواند سالانه صدها هزار لیتر دیزل تجدیدپذیر تولید کند. با فرض میانگین تولید ۳ لیتر روغن در هر درخت، مزرعه Townsville پس از بلوغ (حدود سال ۲۰۳۰) می‌تواند حدود ۲.۲۵ میلیون لیتر دیزل تجدیدپذیر در سال تولید کند. این حجم می‌تواند بخش قابل‌توجهی از نیازهای سوختی عملیات Pilbara، جایی که Rio Tinto در سال ۲۰۲۴ بیش از ۳۳۰ میلیون تن سنگ‌آهن تولید کرده و مصرف سوخت دیزل آن احتمالاً در مقیاس میلیون‌ها لیتر در سال است، را پوشش دهد.

از منظر بازار کالاها، این حرکت می‌تواند تأثیرات چندجانبه‌ای داشته باشد. نخست، کاهش وابستگی به دیزل فسیلی می‌تواند هزینه‌های عملیاتی Rio Tinto را در بلندمدت کاهش دهد، به‌ویژه با توجه به افزایش قیمت جهانی دیزل که در ژوئن ۲۰۲۵ به حدود ۱.۲ دلار آمریکا به ازای هر لیتر رسیده است (بر اساس داده‌هایEnergy Information Administration). این امر می‌تواند حاشیه سود این شرکت را در برابر نوسانات قیمت نفت خام تقویت کند. دوم، تولید کنجاله دانه Pongamia به‌عنوان خوراک دام، یک جریان درآمدی جانبی ایجاد می‌کند که می‌تواند جذابیت اقتصادی پروژه را افزایش دهد. طبق گزارش‌های صنعت دامداری استرالیا(Meat & Livestock Australia)، تقاضا برای خوراک دام با کیفیت بالا در حال افزایش است، و این محصول جانبی می‌تواند به بازارهای محلی عرضه شود.

از منظر زیست‌محیطی، دیزل تجدیدپذیر تولیدشده از Pongamia می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۸۰ درصد در مقایسه با دیزل فسیلی کاهش دهد (بر اساس استانداردهای Renewable Fuel Standard آمریکا). این امر به Rio Tinto کمک می‌کند تا به اهداف کاهش کربن خود تا سال ۲۰۳۰ (کاهش ۵۰ درصدی انتشار کربن نسبت به سال ۲۰۱۸) نزدیک‌تر شود. با این حال، چالش‌هایی نیز وجود دارد. دوره پنج‌ساله تا بلوغ درختان، ریسک‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی، مانند خشکسالی یا گرمای شدید درQueensland، و نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه قابل‌توجه برای توسعه زیرساخت‌های فرآوری روغن می‌تواند موانعی برای مقیاس‌پذیری پروژه باشد.

در مقایسه با سایر شرکت‌های معدنی، مانند BHP که بر هیدروژن سبز تمرکز دارد، رویکرد Rio Tinto به سوخت‌های زیستی نشان‌دهنده یک استراتژی متنوع‌سازی انرژی است که می‌تواند در برابر رقبا مزیت رقابتی ایجاد کند. با این حال، مقیاس‌پذیری این فناوری در مقایسه با هیدروژن سبز، که نیاز به زیرساخت‌های پیچیده‌تر و سرمایه‌گذاری سنگین‌تر دارد، سریع‌تر و اقتصادی‌تر به نظر می‌رسد.

جمع‌بندی

ابتکار Rio Tinto در توسعه دیزل تجدیدپذیر از درختان Pongamia نشان‌دهنده یک رویکرد نوآورانه و پایدار برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی در صنعت معدن است. نکات کلیدی عبارت‌اند از:

- مقیاس تولید: کاشت ۷۵۰,۰۰۰ [اصله] درخت در Townsville پتانسیل تولید سالانه ۲.۲۵ میلیون لیتر دیزل تجدیدپذیر را دارد که می‌تواند بخش قابل‌توجهی از نیازهای سوختی عملیات Pilbara را تأمین کند.

- مزایای زیست‌محیطی: کاهش تا ۸۰ درصدی انتشار کربن در مقایسه با دیزل فسیلی، این پروژه را به ابزاری کلیدی برای تحقق اهداف کاهش کربن تا سال ۲۰۳۰ تبدیل می‌کند.

- مزایای اقتصادی: کاهش هزینه‌های سوخت در بلندمدت و ایجاد جریان درآمدی جانبی از کنجاله دانه به‌عنوان خوراک دام.

- چالش‌ها: دوره پنج‌ساله بلوغ درختان، ریسک‌های اقلیمی و نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه قابل‌توجه.

این پروژه می‌تواند به‌عنوان یک مدل برای سایر شرکت‌های معدنی در جهت کاهش اثرات زیست‌محیطی و بهبود پایداری عملیاتی مورد توجه قرار گیرد، به‌ویژه در بازارهایی که فشار برای کاهش انتشار کربن رو به افزایش است.