برای دهه‌ها، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) از یک اصل ساده پیروی می‌کرد: کارایی. شرکت‌ها زنجیره‌های تأمین جهانی را برای به حداقل رساندن هزینه‌ها ساختند و دولت‌ها از طریق مقررات‌زدایی و بازارهای باز برای جذب سرمایه رقابت می‌کردند. این مدل از سرمایه‌داری بازاری، زیربنای دوران طلایی جهانی‌شدن بود.
تقاضای جهانی برای مس با چنان شتابی به سوی سطوحی در حرکت است که می‌تواند در کمتر از دو دهه از عرضه پیشی بگیرد و چالشی را ایجاد کند که Robert Friedland، کهنه‌کار این صنعت، آن را یک چالش بی‌سابقه در تاریخ برای اقتصاد جهانی می‌نامد.
بر اساس آخرین نظرسنجی «۱۰ ریسک و فرصت برتر کسب‌وکار» شرکتEY، بخش معدن در حال ورود به مرحله جدیدی از غیرقابل‌پیش‌بینی بودن است، زیرا «پیچیدگی عملیاتی» به عنوان ریسک اصلی کسب‌وکار برای سال آینده مطرح شده است.
وزارت دفاع ایالات متحده مناقصه‌ای برای خرید کبالت را لغو کرد. این اقدام، نشانه تازه‌ای از چالش‌هایی است که کشورهای غربی در تلاش برای تقویت زنجیره تأمین داخلی این فلز باتری با آن روبرو هستند.
پیش‌بینی می‌شود تولید جهانی مس از معادن با رشد ۲.۱ درصدی در سال ۲۰۲۵ به ۲۳.۴ میلیون تن برسد که نسبت به ۲۲.۹ میلیون تن در سال ۲۰۲۴ افزایش نشان می‌دهد. این رشد محدود عمدتاً به دلیل کاهش تولید در استرالیا و اندونزی است که توسعه جهانی را مهار خواهد کرد. با این حال، این کمبودها تا حدی با افزایش تولید در زامبیا، شیلی، مغولستان، جمهوری دموکراتیک کنگو (DRC) و پرو جبران خواهد شد.